09192281337

کلونی های موریانه چگونه شکل می گیرند؟

موریانه ها حشرات اجتماعی هستند که اعضای کلونی آنها، کار های مختلفی را در کلونی مطابق با صنف خود( تولید مثل کننده ها، کارگران یا سربازان) اجرا می کنند. دانستن این که موریانه ها چگونه تولید مثل می کنند ، ممکن است به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه آنها را کنترل کنید.

یک کلونی موریانه ای نوعی، یک جفت از تولید مثل کننده ها: پادشاه و ملکه ، خواهد داشت. پادشاه موریانه و ملکه، فرومون هایی را تولید می کنند، یعنی یک بو یا رایحه که آشیانه کردن و جفت گیری را نشان می دهد، و در سراسر کلونی برای جلوگیری از این شیوع پیدا می کند که موریانه ها ی کارگر تبدیل به بالغ های بارور نشوند.ملکه مسئول شروع کلونی و خوابیدن روی تمام تخم هاست تا زمانی که کلونی به یک اندازه ی معین برسد. سپس او به برخی موریانه های غیر بالغ اجازه میدهد تا به ملکه های ثانویه ای تبدیل شوند و روی تخم های بیشتر مورد نیاز برای گسترش کلونی، بخوابند. پادشاه و ملکه می توانند 15 الی 25 سال زندگی کنند. اگر پادشاه یا ملکه بمیرد، یا یک افزایش  در اندازه ی کلونی وجود داشته باشد، تجمع سطوح فرومون و نوع شان تغییر می کند. سپس یک یا چند کارگر برای تبدیل شدن به موریانه های بارور یا بال دار، پوست اندازی می کنند.

موریانه ها چگونه تولید مثل می کنند؟

کلونی های موریانه ای زیر زمینی در ظرف شش یا هفت سال، بالغ می شوند، که در آن زمان بالدار ها (تجمع کننده ها) ایجاد می شوند. تجمع کننده های موریانه ای می توانند  دارای رنگ قهوه ای- سیاه تا رنگ قهوه ای- مایل به قرمز ، بسته به گونه ی خود باشند و طول ¼ تا 3/8 با بال های کم رنگ یا طوسی- دودی داشته باشند. طی اواخر زمستان یا اوایل بهار، تجمع کننده های مذکر و مونث آشیانه ی خود را در مسیر یک پرواز جفت گیری با هزاران یا حتی میلیون ها موریانه ی دیگر ترک می کنند.

موریانه ها

تجمع کننده ها، پرواز کننده های ضعیفی هستند، بنابراین معمولا فقط چند یارد دور از آشیانه ای قدیمی خود پرواز می کنند. به هر حال، آنها ممکن است توسط باد تا مسافت های طولانی، حمل شوند. موریانه های بالدار اغلب روی سقف های ساختمان ها فرود می آیند و در داخل حرکت می کنند. بسیاری از بالدار ها توسط غوک ها، مارمولک ها، پرندگان یا عنکبوت ها طی  این پرواز جفت گیری،خورده می شوند، بنابراین نسبتا چند بالدار باقی می مانند تا مکان های آشیانه ی خود را پیدا کنند، تولید مثل کنند و کلونی های جدید تشکیل دهند. کلونی های موریانه ای ، بالدار های بسیاری ایجاد می کنند به طوری که حداقل چند تا از آنها از پرواز جفت گیری نجات پیدا می کنند.

تجمع کننده های مذکر و مونث، طی پرواز جفت گیری، جفت می شوند. بالدار مونث از خود یک فورمون انتشار می کند تا یک مذکر را برای آشیانه سازی و جفت گیری، جذب کند. موریانه های بالدار ، بال های خود را مدت کوتاهی بعد از فرود آمدن می ریزند و بقیه ی زندگی خود را بدون پرواز می گذرانند. جفت موریانه ای مذکر و مونث، به دنبال یک مکان آشیانه سازی نزدیک خاک مرطوب می گردند.

قبل از جفت گیری، پادشاه و ملکه ی جدید ، روی زمین لانه می کنند، یک حلقه ی سلطنتی در خاک مرطوب ، حفر می کنند. پادشاه و ملکه ی موریانه، آشیانه ی خود را با خاک ، بزاق دهان و فضولات خود، مهر و موم می کنند. سپس پادشاه و ملکه، جفت گیری می کنند.

بعد از جفت گیری، پادشاه و ملکه ی جدید، بقیه ی زندگی خود را زیر زمین سپری می کنند و موریانه ی های کارگر آنها را تغذیه می کنند. ملکه ی جدید روی اولین دسته ی شش تا 12 تخمی ظرف چند روز یا هفته ی جفت گیری میخوابد، و کلونی موریانه ی جدید را برقرار می کند. یک ملکه ی بالغ می تواند روی هزاران تخم هر ساله بخوابد. وقتی اندازه ی کلونی افزایش می یابد، ممکن است ملکه به تولید مثل کننده های بیشتری برای کمک به ایجاد کارگران کافی برای تغذیه ی کلونی اجازه دهد. کلونی های موریانه ی بالغ معمولا حاوی 60000 تا یک میلیون موریانه اند.

اگر شما موریانه های بال دار را درون یا نزدیک خانه ی خود ببینید ، احتمالا یک کلونی موریانه ای در نزدیک خود دارید. یعنی زمان فراخواندن متخصصین تهران سم برای یک بازرسی و از بین بردن موریانه ها فرا رسیده است.

موریانه ها از خیلی حشرات دیگر متفاوتند از این لحاظ که در کلونی های اجتماعی سازمان یافته زندگی می کنند. یک کلونی موریانه ای میتواند دارای اندازه ی متغیر از تنها دو موریانه ( یک ملکه و پادشاه) تا یک میلیون یا بیشتر باشد.

بسته به گونه ها، یک کلونی حاوی چندین ساختار یا صنف خواهد بود، که شامل موریانه های نا بالغ ، کارگران، سربازان، پری ها و تولید مثل کننده ها می شوند. این اصناف را میتوان توسط ویژگی های فیزیکی تشخیص داد.

موریانه های کارگر

در بیشتر کلونی های موریانه ای، کارگران بدون بال و دارای بدن های نرم هستند. آنها بزرگ ترین گروه یگانه را در بیشتر کلونی های موریانه ای می سازند و موریانه هایی هستند که بیش از همه هنگامی دیده می شوند که چوب مورد حمله، خراب می شود.

 

در برخی کلونی های موریانه ای، موریانه های نا بالغ یا بالغ های نازا ، کارگران هستند.

کارگران از تخم مرغ ها مراقبت می کنند و موریانه های نا بالغ (پری ها)، به دنبال غذا می گردند، زوج های آشیانه را تیمار می کنند و به آنها غذا میدهند و از ساختمان نگهداری کرده و ساختار های کلونی را حفظ می کنند.

موریانه های سرباز

سربازان ، محافظان کلونی هستند . آنها می توانند به طور عمده ای از لحاظ ظاهری از دیگر اعضای کلونی موریانه متفاوت باشند و معمولا بزرگ ترند.

همچنین ممکن است سر های تیره تر و فک های بزرگ تر از کارگران داشته باشند. سربازان از کلونی موریانه نگهداری می کنند و از آن در برابر شکارچیان محافظت می کنند.

موریانه های تولید مثل کننده

تولید مثل کننده ها، موریانه هایی هستند که زاینده هستند. آنها متفاوت از دیگران به نظر می رسند از این لحاظ که اغلب بدن های تیره تر دارند.

در بلوغ، آنها اولا دو جفت بال با اندازه ی یکسان دارند و بالدار ها نامیده می شوند. بعد از پرواز تجمعی، آنها بال های خود را می ریزند و کلونی های جدید را بر قرار می کنند.

موریانه های ملکه

ملکه از لحاظ بزرگی فیزیکی، بزرگ ترین است و دارای جرم چندین برابر کارگران می باشد. عملکرد اصلی او، خوابیدن روی تخم ها است که گاهی در یک روز به چند هزار می رسند.

در برخی کلونی های موریانه ای، افراد دیگر قابلیت جای گزینی با پادشاه ها یا ملکه ها را در صورت مردن آنها دارند.

شاخه ی جدید

کلونی های موریانه ای زیرزمینی ممکن است همچنین توسط تقسیم بندی کلونی موجود برقرار شوند.

این تابعه یا زیر- کلونی، ظرفیت ایجاد تولید مثل کننده های خود و گسترش سریع به یک کلونی مستقل را دارد.

سپس یک کلونی اجتماعی سازمان دهی شده ، برقرار می شود.

بهترین واکنش به یک کلونی موریانه ای در ملک شما، تماس با یک متخصص کنترل موریانه و به کار انداختن یک برنامه ی محافظت از خسارت موریانه ای است.

 

 

https://www.terminix.com/termite-control/colonies/

 

مقالات مرتبط

مطالب مهم

در حال بارگذاری ...